Analizowany na ostatnich zajęciach pod kątem reżyserii film "Cabaret" Boba Fossa powstał 40 lat temu. Z okazji czterdziestolecia jego powstania odbyły się specjalne uroczystości. Można więc powiedzieć, że we właściwym momencie obejrzeliśmy go na zajęciach. Oto zabiegi reżyserskie, jakie znaleźliśmy w tym filmie:
- Koncepcja filmu. Sceny z życia przeplatają się ze scenami z kabaretu. Sceny kabaretowe są komentarzem i odbiciem historii toczącej się w świecie realnym.
- Film rozpoczyna się i kończy wyłaniającym się z ciemności rozmytym obrazem, który po wyostrzeniu okazuje się krzywym zwierciadłem odbijającym publiczność. W końcowym ujęciu widać członków NSDAP ze swastykami na ramionach.
- Na tle ścieżki dźwiękowej kabaretu pokazany jest przyjazd głównego bohatera. Przebitki twarzy ludzi na dworcu. Na wyciszeniu dźwięku z kabaretu bohater wchodzi po schodach do mieszkania. Treść piosenki koresponduje ze sceną przyjazdu.
- Montaż syntetyzujący. Pomija nieistotne szczegóły, takie jak zaproszenie głównego bohatera do kabaretu przez jego współlokatorkę, pobicie głównego bohatera.
- Zamazywanie rozróżnienia między kabaretem i rzeczywistością. Sceny z kabaretu w piosence o “biciu” przeplatają się ze scenami prawdziwego bicia ochroniarza /może własciciela/przez bojówkę NSDAP.
- Zarzutka dźwiękowa w scenie przy pisuarach. Na obraz transwestyty wchodzi “zarzutka dźwiękowa” - kobiecy głos z następnej sceny.
- Scena bliższego poznawania się bohaterów. Sekwencja scen dziejących się w różnych miejscach i porach dnia połączona wspólną linią dialogową.
- Konsekwentne wprowadzanie rekwizytów (pies, futro, papierośnica, cygaro) używanych do akcentowania istotnych momentów fabuły.
- Zastosowano co najmniej trzy ujęcia dynamizujące akcję, polegające na gwałtownym wejściu postaci w kadr./W pierwszej scenie z kabaretu głowa dziewczyny z baletu, w scenie w festynu głowa młodej dziewczyny dołączającej do już stojących/.
- W scenie korepetycji bohaterowie zastanawiają się nad wyglądem postaci kobiety wprowadzonej w następnej scenie. Reżyser w pierwszym ujęciu pokazuje wyłącznie jej kapelusz, każąc domyślać się widzowi jak naprawdę wygląda.
- Scena, w której piosenka z kabaretu przeplata się z retrospekcjami z życia bohaterów. Dźwięk piosenki jest zmiksowany z dźwiękiem pokazywanych scen.
- Użycie ptasiej perspektywy w scenie, w której główna bohaterka ogłasza, że jest w ciąży.